इवलसं रोप..

इवलसं रोप, दिसतं किती छान

वार्‍यावर त्याची, डुलते कशी मान.

इवल्याशा रोपाला, इवली इवली पानं

त्याच्यासोबत ती सुद्धा, गात असतात गाणं.

इवल्याशा रोपाचं, झाडसुद्धा होतं

थोडं थोडं म्हणताना, किती मोठं होतं.

झाडाचा हात पानं, धरून ठेवतात घट्ट

झाडसुद्धा पानांचा, पुरवत असतं हट्ट.

मोठं झालं झाड तरी, वाटत असेल भीती

पानंसुद्धा झाडाला, धीर देतात किती.

पानं मोठी होताच, सोडून जातात हात

तरी सुद्धा झाड कसं, उभं राहतं ताठ.

- सुजित कदम

पालक, सौ विमलाबाई गरवारे प्रशाला