शेतकरी

त्या ढगांच्या आशेवर जीवन त्याचं,

त्या पावसाच्या थेंबावर पोट त्याचं.

अपार कष्ट करतो उन्हात,

एकही घास नाही स्वतःच्या पोटात.

दुष्काळ पडला पीक नाही,

गरिबी त्याच्या अंगणात येई.

पीक उद्ध्वस्त झाले दुःख काळी,

घराची झाली राखरांगोळी.

करतो शेतात अपार कष्ट,

मग का नाही समजत त्याला श्रेष्ठ ?

आज जगाच्या पाठीवर जगवतो सगळ्यांना,

तरीही दोन वेळची भाकर नाही त्याच्या मुलाबाळांना.

आज जो पुरवतो सगळ्यांना भाकरी,

त्याचं नाव आहे शेतकरी.

- विवेक पौळ